Ֆրանչիսկոս Պապին կիրակնօրեայ Մարեմեան աղօթքի խորհրդածութիւնը` Որոմին Առակը։

(Ռատիօ Վատիկան) Կիրակի` 23 Յուլիս 2017-ի կէսօրին Ֆրանչիսկոս Սրբազան Քահանայապետը իր գրասենեակի պատուհանէն արտասանեց Հրեշտակ Տեառն Մարեմեան աղօթքը որուն ընթացքին ներկայացուց խորհրդածութիւն մը ներշնչուած օրուան սուրբ գրային ընթերցումէն զոր քաղուած էր Մատթէոս աւետարանիչէն (Գլուխ 13, 24-30, 36-43) ուր Յիսուս առակներու ընդմէջէն  ու յատկապէս որոմի առակի ընդմէջէն կը ներկայացնէ երկնքի արքայութիւնը։

«Որքան համբերատար է Աստուած  իւրաքանչիւրիս նկատմամբ» ըսաւ Սրբազան Քահանայապետը մեկնաբանելով առակը ուր Այգեպարանը որ կը ներկայացնէ Աստուած  սերմը կը ցանէ դաշտին մէջ եւ միւս կողմէն թշնամին որ կը ներկայացնէ սատանան որոմ կը ցանէ։

Մի մարդ լաւ սերմեր սերմանեց իր արտի մէջ։ Մի գիշեր, երբ ամէն մարդ քնի մէջ էր, նրա թշնամին եկաւ, որոմ ցանեց ցորենի մէջ և գնաց։  Երբ սերմերն աճեցին և սկսեցին հասկ դառնալ, այն ժամանակ երևաց և այդ որոմը։   Տանտիրոջ ծառաները եկան և ասացին նրան. «Տէ՛ր, մի՞թէ դու քո արտի մէջ միայն լաի սերմեր չսերմանեցիր. հապա որտեղի՞ց է այդ որոմը»։  Տէրը պատասխանեց. «Թշնամի մարդու արած գործ է դա»։ Ծառաներն ասացին. «Ուզո՞ւմ ես, որ գնանք և քաղհանենք որոմը»։  «Ո՛չ,-պատասխանեց Տէրը,-որպէսզի չլինի թէ որոմը քաղելիս ցորենն էլ միասին արմատախիլ անէք։  Թողե՛ք, որ երկուսն էլ միասին աճեն մինչև հնձի ժամանակը. ես այն ժամանակ հնձողներին կասեմ՝ նախ որո՛մը քաղեցէք, խրձե՛ր կազմեցէք այրելու համար և ապա միայն քաղեցե՛ք ցորենը և ամբարեցե՛ք իմ շտեմարաններում»։

«Այս պատկերով Յիսուս մեզի կ՛ուզէ ըսել թէ այս աշխարհին մէջ բարին ու չարը այնքան միահիւսուած են իրարու մէջ որ դժուար է զանոնք բաժնել մէկը միւսէն. Միայն Աստուած արդարեւ կարող է ընել այդ մէկը ու զայն պիտի կատարէ վերջին դատաստանի օրը» ըսաւ Սրբազան Քահանայապետը ու հաստատեց թէ «Տէրը մեզի կ՛ուզէ ըսել թէ չարի ու բարիի միջեւ սահմանը կը գտնուի ամէն անհատի սրտին մէջ, որովհետեւ ամէնքս ալ մեղաւորներ ենք եւ Յիսուս Քրիստոս իր մահով եւ յարութեամբ մեզ ազատեց բոլորս մահուան ու մեղքի ստրկութենէն ու մեզի պարգեւեց  շնորհքը յարատեւելու նոր կեանքի մը ընթացքին մէջ։ Մկրտութենէն անդին Ան մեզի շնորհեց նաեւ ապաշխարութեան խորհուրդը որովհետեւ մենք միշտ կարիքը ունինք ներում ընդունելու մեր մեղքերուն համար«։

«Մենք կանչուած ենք սորվելու Աստուծոյ ժամանակը որ մեր օրերու ժամանակին չի համապատասխաներ» աւելցուց ապա Ֆրանչիսկոս Պապ ընդգծելով թէ այդ ժամանակը «սպասումի եւ համբերութեան ճանապարհ է որ է նաեւ ապաշխարութեան ժամանակ որ կը բանայ յոյսին»։

Խորհրդածութեան աւարտին Սրբազան Պապը հայցեց Աստուածածնայ բարեխօսութիւնը որպէսզի մեզ օգնէ ընկալելու մեզ շրջապատող իրականութիւնը ու դիմակազերծ ընելու սատանային գործերը ու յատկապէս վստահելու Աստուծոյ ներգործութեան որ պտղաբեր կը դարձնէ պատմութիւնը։