2017-07-18 10:15:00

Հաշտութեան բարիքները


« Գնա՛ նախ հաշտուէ եղբօրդ հետ եւ ա՛պա եկուր ընծադ նուիրէ » ( Մատթ 5.24)  

Այսօրուան յատուկ աւետարանական ընթերցուածը քաղուած է Մատթէոսի Աւետարանէն: Ընդարձակ բաժին մըն է այս ուր Քրիստոս իր աշակերտներուն եւ ժողովուրդին կ'ուսուցանէ Օրէնքին ճշմարիտ հասկացողութիւնը եւ կը բացատրէ անոնց իրենց նախնիքներէն եկած կարգ մը պատուիրաններ, իր վարդապետութեան լոյսին տակ:

Քրիստոս Օրէնքը ամբողջացնելու եկաւ: Ինչ որ թերի մնացած էր , զայն կատարեալ դարձնելու . ինչ որ պակաս՝ ամբողջացնելու . ինչ որ անհասկնալի՝ իմանալի դարձնելու : Անոր համար երբ կը խօսի սպանութեան մասին , կ'ուսուցանէ անոնց թէ ո'չ թէ միայն սպանութեան արարքը մարդը դատաստանի պիտի առաջնորդէ , այլեւ բոլոր անոնք որոնք իրենց հարազատներուն եւ եղբայրներուն դէմ զուր տեղ կը բարկանան , ենթակայ պիտի ըլլան դատաստանի: Բոլոր անոնք՝ որոնք յիմար կը կոչեն զիրար , կ'ամբաստանեն , կը բամբասեն , կը զրպարտեն , կը նախատեն զիրար , անոնք դատաստանի պիտի կոչուին:

Իր խօսքի շարունակութեան վրայ Քրիստոս կը պատուիրէ , ըսելով . « Եթէ սեղանին վրայ քու ընծադ նուիրած ատէն յիշես , թէ եղբայրդ քեզի դէմ ոխ ունի , թո'ղ ընծադ եւ գնա՛ նախ հաշտուէ եղբօրդ հետ եւ ա'պա եկուր ընծադ նուիրէ » ( Հմր. 24 ) :

         Ահաւասիկ կեդրոնական հրամայակը Քրիստոսի, որ բոլորիս ուշադրութեան կը յանձնուի , մանաւանդ պահեցողական շրջանի առաջին հանգըրուանին:

Շատ մը առիթներով կը լսենք եւ տակաւին գրեթէ ամէն օր մեր ականջներուն մէջ կը հնչեն սա խօսքերը . « Սիրեցէ'ք զիրար » , եւ « Սիրէ՛ ընկերդ քու անձիդ պէս » : Սակայն երբ կը դիտենք կեանքը իր դժուարութիւններով եւ տառապանքներով , շուտով կը տեսնենք որ ատելութիւնը , քէնը , բարկութիւնը , նախանձը  անբաժան են մեզմէ: Կեանքի այս կրկրորդ երեսն ալ  յաճախ  դիտել տրուած է մեզի : Արդ , ի՞ նչպէս կարելի է ձերբազատուիլ կեանքի այդ չարիքներէն , բարիքները վայելելու համար: ի՞ նչպէս կարելի է ձերբազատուիլ կեանքի առօրեայ  այս թշնամիներէն, որպէսզի խղճի ամենայն հանգիստութեամբ , սրտի եւ հոգիի մաքրութեամբ Աստուծոյ սեղանին առջեւ կարենանք ներ ընծաները մատուցանել :

Մենք յաճախ եկեղեցի կու գանք : Միշտ աղօթելու առիթներ կ'ունենանք , ապաշխարելու եւ մեղքերու թողութիւն ստանալու համար: Սակայն Քրիստոս կը պատուիրէ որ չնմանինք կեղծաւորներուն , փարիսեցիներուն եւ դպիրներուն , որոնք մեքենականօրէն կը կատարեն իրենց կրօնական պարտականութիւնները : Ի՞նչ իմաստ եւ կարեւորութիւն պիտի ունենայ այն աղօթքը , այն աղաղակը որ կը բարձրացնենք  Աստուծոյ, եթէ հոգին ու սիրտը ապականած են : Միթէ Աստուած չի՞ գիտեր թէ ի'նչ կայ մեր ներսիդին:

Քրիստոս կը պատուիրէ « Իրաւախոհ » ըլլալ ( Հմր . 25 ) : Եթէ եկեղեցի պիտի գանք աղօթելու եւ Աստուծոյ հետ յարաբերութեան մէջ գալու, բայց միաժամանակ մեր եղբօր եւ հարազատին դէմ պիտի մեղանչենք , այն ատեն մեր ընծաները ընդունելի չեն : Այն ատեն Ադամի եւ Եւայի նման պիտի դատապարտուինք կորստեան , որովհետեւ սիրտն ու հոգին մաքուր չեն եւ արդարեւ աղօթքը բիւրեղ  չէ , կեղծ է ու մեքենական:

Բոլորս Աստուծոյ պատկերին համաձայն ստեղծուած ենք : Արարածներն ենք Արարիչին : Ընտրեալներն ենք Միածինին: Զաւակներն ենք ամենաբարձրեալն Հօր , որ կը գթայ մեր վրայ . ա՜յնքան ողորմած է մեզի հանդէպ , որ մարդկային տրամաբանութիւնը պահ մը անբացատրելիօրէն համր կը դառնայ Աստուծոյ սիրոյն դիմաց :

Հարկ է ողջունել զիրար սուրբ համբոյրներով եւ անկեղծութեամբ , որպէսզի Աստուած ընդունի մեր մատուցած ընծաները եւ յայտնապէս վարձատրէ մեզ: Գիտակցի'նք այլեւս , որ հաշտութիւնն է միակ միջոցը յաւիտենական եղբայրութեան , յաւիտենական երջանկութեան եւ սիրոյն : Հաշտութիւնը պսակն ու թագն է մեր մատուցած ընծաներուն , այն ընծաներուն՝ որոնք միշտ կը մատուցանենք Աստուծոյ սեղանին առջեւ : Բա'ւ է  այլեւս որ նման մտորումներ պատճառ դառնան մեր առօրեայ կեանքի ապականութեան : Ամէն :

Գէորգ Եպիսկ. Ասատուրեան








All the contents on this site are copyrighted ©.