Սուրբ Զատկուայ տօնին առթիւ աղօթք առ Յարուցեալ Քրիստոս։

«Պիտի  չմեռնիմ,  հապա  պիտի  ապրիմ,  որ  Տիրոջ  գործերը  պատմեմ»  (Սաղմոս 118, 17) Յարուցեալ  Տէր իմ  Յիսուս,  այսօր, արարչագործութիւնն  ամբողջ  Քեզ կը փառաբանէ:

Այն  հսկայական  քարը,  որով  կնքուեցաւ  Քու  գերեզմանդ,  թաւալելով հռչակեց  Յարութեանդ  խորին  խորհուրդը:  Փոխանակ  գերեզմանաքարի  անշարժ  հսկայութեամբ  Քու  մահդ  յայտարարելու՝  հանդիսացաւ  անհերքելի վկայութիւն մը Քու հրաշալի Յարութեանդ:

Մէկդի  զետեղուած  սաւանները,  որոնցմով  անշնչացած  մարմինդ փաթթեցին,  կը  վկայեն Քու  Յաղթանակիդ:  Արդարեւ,  մահը  վրադ  իշխանութիւն չունի: 

Դուն  փառաւորուած լուսաւորութեամբ  գերեզմանէն  դուրս  ելար,  ետիդ  ձգելով յուղարկաւորական  հետքերը:

Պետրոսին  եւ  սիրելի  աշակերտիդ հետ,  Եկեղեցին  զարմանքի աչքերով  կը  սեւեռէ  դատարկ գերեզմանէն՝  ներս  յարութեանդ թողած  վարշամակին վրայ, որ  մեզ կը  կը  մղէ  հաւատալու,  թէ  ողջ  ես ու  մեզ  կը  հրաւիրէ  վստահելու յաւիտենականութիւն  խոստացող խօսքերուդ վրայ:

Պաշտելի  Փրկիչ,  շնորհիւ  Քեզի, անողոք  մահուանդ  Խաչը  ինծի  կը  խօսի ճշմարիտ  կեանքի  մասին:  Քու  Խաչովդ  ջախջախեցիր  թշնամին  եւ  լայնօրէն բացիր  փրկութեան  դռները:  Խաչէդ ծագած  լոյսը  կը  շողայ  մեր  եկեղեցիներէն, տուներէն,  հիւանդանոցներէն  ներս,  պատերազմի  դաշտերուն  վրայ,  եւ  ամէն մութ  ու  տաղտկալի  վայրերուն  մէջ՝  կեանք  խոստանալով  բոլոր  Իրեն  հաւատք ընծայողներուն:

Բազմահազար  հաւատացեալներ,  որոնց  կեանքը  բարեփոխուեցաւ  Քու Խաչիդ  նայելով,  ինծի  Քու  մասիդ  կը  խօսին,  իւրաքանչիւր  ոք  իրեն  յատուկ ոճով:  Ինծի  օգնէ'  նայելու,  մտիկ  ընելու  եւ  հաւատալու  Քու  փրկարար  Խաչիդ, որպէսզի,  ես  ալ  իմ  ապրելակերպովս,  նշան  դառնամ  քու  մասիդ  վկայութիւն տալու իմ շրջապատիս  մէջ:

Ով  Յիսուս,  դուն,  որ  մահը  նուաճեցիր,  օգնէ'  ինծի  խոր  համոզումով  ու մեծ հաւատքով սաղմոսերգուին խօսքը կրկնելու. «Պիտի չմեռնիմ, հապա պիտի ապրիմ, որ Տիրոջ գործերը պատմեմ» (Սաղմոս 118, 17):

Քրիստոս Յարեաւ ի մեռելոց:

Հայր Գէորգ Ծ Վ Զապարեան.