Շատ սերտ է կապը` որ
իրարու կը միացնէ երկու ամուսինները: Անոնց համար ամենէն հաճելի բանն է` զգալ թէ զիրար
կը սիրեն գորովալիր եւ անկեղծ սիրով: Ընդհակառակն, ամենէն տհաճելի բանն է գիտնալը` թէ
կողակիցը անամօթաբար ուրիշը կը սիրէ: Ուստի, Աստուած, որ մարդոց կեանքը կը պաշտպանէ սպանութիւնը
արգիլելով, ամուսնութեան սուրբ եւ պատուական միութիւնը եւ սիրով վառարանը կը պաշտպանէ`
արգիլելով շնութիւնը: «Մի՛ շնար» պատուիրանը շատ ընդարձակ է: Ան կարելի է բաժնել
երկու մասի. առաջինը` կ՛արգիլէ շնութիւնը, իսկ երկրորդը` կը պահանջէ, լռելեայն կերպով,
հոգւոյ եւ մարմնոյ ողջախոհութիւնը: Շնութիւնը` այն մեղքն է, որով մէկը կը պակսի այն
անդառնալի ուխտին, զոր կատարեց հաւատարիմ մնալու իր ամուսնոյն: Շատ ծանր մեղք է: ազատ
անձն ալ, որ ամուսնացածի մը հետ կը մեղանչէ, ծանրօրէն կը մեղանչէ Աստուծոյ առջեւ: Ըստ,
Ս. Ամբրոսիոսի եւ Ս. Օգոստինոսի, այս պատուիրանը կ՛արգիլէ ոչ միայն շնութիւնը, այլ նաեւ`
ամէն ինչ որ անպարկեշտ է եւ անմաքուր: Ս. Գիրքն ալ, իր երկու կտակարաններով նոյնը
կ՛ըսէ: Դաւիթի կեանքին օրինակով, շնութիւնը թագաւորութիւններ կը քանդէ (Բ. Թգ 11—12):
Շնութիւնը շատ դառն բան մըն է, որմէ պէտք է զգուշանանք: Մովսէս կը պատժէ ո՛չ միայն
շնութիւնը, այլ նաեւ միւս տեսակ անբարոյութիւները: Ծննդոց Գիրքը կը յիշատակէ Յուդայի
ոճիրը` իր նուին դէմ: Երկրորդումն Օրինացը զօրաւոր կերպով կ՛արգիլէ ԻսրայէԼացի աղջիկներուն`
որ անբարոյութիւն գործեն: Իսկ Տովբիթ իր զաւկին կ՛ըսէ. «Զաւակս, զգուշացիր ամէն անբարոյական
արարքէ»: Ս. Աւետարանին մէջ Յիսուս կը խօսի շնութեան մասին, արթնութիւն բերելու
եւ Քրիստոնեային կենցաղը Աստուծոյ սկզբունքներուն վրայ հիմնելնու: Շնութիւնը` Յիսուսի
համար. - Կ՛ակնարկէ ամուսնացածներուն, որոնք բացի իրենց կողակիցէն յարաբերութիւն
կ'ունենան նաեւ ուրիշի մը հետ: - Կ՛ակնարկէ նաեւ անոնց որոնք իրենց կիներուն միջոցաւ
կ'առաջնորդուին կռապաշտութեան: - Կը նշանակէ նաեւ ուտել բան մը, որ նուիրուած է կուռքերուն,
այսինքն՝ ուտել «դեւերուն կերակուրը»: Յիսուս կ'ըսէ, թէ ցանկութեամբ նայողը արդէն
իսկ կը շնայ: Յիսուս այսպիսով ցոյց կու տայ, թէ շնութիւնը արտաքին բան մը ըլլալէն անդին
է եւ կը սկսի սիրտին մէջ եւ սիրտին ներքին մղումէն: Յիսուս նաեւ կը զգուշացնէ գայթակղութեան
հոգիէն: Գայթակղութիւն, Յունարէնով «սքանտալ», կը նշանակէ, այլ իմաստով` մերժել ճանչնալ
իշխանութիւնը կամ անոր համաձայն չըլլալ: Չվստահիլ մէկու մը, որուն կը վստահէինք կամ անկէ
հեռանալ: իսկ երրորդ` Ճամբու վրայ գտնուող արգելք, որուն վրայէն երբ քալենք՝ կ'իյնանք:
Թշնամին գայթակղութեան հոգիին միջոցաւ կ'աշխատի, որպէսզի Աստուծոյ իշխանութիւնը մերժենք,
Անոր չվստահինք ու Իրմէ հեռանանք: Յիսուս կը պատուիրէ մեզմէ անջատել մեզ գայթակղեցնող
անդամէն: Այս ուսուցումով, Յիսուս շեշտ կը դնէ մեր մարմինը Տիրոջ նուիրուած ու մաքուր
պահելուն վրայ: Ան կ'ուզէր Քրիստոնեային նուիրումը հարազատ եւ ազդու դարձնել, որովհետեւ
միայն ա՛յն ատեն է որ որեւէ բան չի կրնար մեզ զրկել Աստուծոյ երեսը տեսնելէն: